Hoe kweek je discipline?

 ‘Later als ik met pensioen ben, ga ik mijn lang gekoesterde wens vervullen: Dan ga ik die bestseller echt schrijven,’ of ‘Als de kinderen straks het huis uit zijn, ga ik mijn levensverhaal schrijven.’

Als, als, als. ‘Als de hemel valt, zijn alle mussen dood,’ zei mijn vader vroeger altijd. Bovenstaande zinnen hebben meestal als resultaat dat het boek er nooit gaat komen. Enerzijds is er een kans dat je jouw pensioen niet eens haalt, maar om nou niet helemaal te doemdenken, zou ik ook gewoon kunnen stellen dat van uitstel afstel komt. Leef in het nu is een veelgehoorde uitspraak en ja, inderdaad. Als je echt iets wilt, moet je het gewoon nu doen.

Dat klinkt wel heel makkelijk en, eerlijk is eerlijk: Dat is het ook niet, want misschien wil je wel heel graag, maar weet je je echt geen raad hoe je het moet bolwerken om jouw boek NU te gaan schrijven. Een beetje discipline kweken kan dan ook geen kwaad.

Wat discipline betreft, ben ik het zwarte schaap van de familie. Waar mijn ouders en broers elke dag weer trouw hun verplichtingen vervullen, zoals sporten, fysio oefeningen, op tijd naar bed en noem zo maar op, laat ik het op dat vlak behoorlijk afweten. Ik begin altijd fanatiek met hardlopen, maar ergens gaandeweg komt de klad erin. En hetzelfde geldt voor mijn voornemen elke avond mijn make up eraf te halen, elke douchebeurt koud af te douchen en elke dag geen chocola te eten. Allemaal kansloze missies op de lange termijn. Er sluipt gaandeweg steevast een stem mijn hoofd binnen die geniepig vraagt waarom ik het ook weer doe en ineens zie ik er het nut inderdaad niet meer van in. Waar is dat fanatisme gebleven? Weg voornemen.

Wat schrijven betreft heb ik een andere kant van mezelf leren kennen. Ik kan namelijk wel degelijk discipline hebben en daar ben ik stiekem trots op. Juist omdat ik bij mezelf bekend stond als een ongedisciplineerd wezen, een fladderaar die alles leuk vindt, maar niet te lang. Toen ik zestien was zei mijn vader treffend: ‘Breng toch eens systeem in je leven.’ Ik lachte erom, toen. Systeem is saai, systeem is voorspelbaar. Nou, ik heb mijn systeem wel degelijk gevonden, pap! Ik heb mezelf discipline aangeleerd en daardoor kon ik komen tot iets wat ik heel graag wilde: boeken schrijven naast mijn baan en gezin.

Mocht jij wel een dosis discipline kunnen gebruiken, lees dan onderstaande tips om deze bij jezelf te ontwikkelen. Hopelijk vind jij jouw beste weg naar de discipline om je boek NU te schrijven en niet als je met pensioen bent, nooit dus. Dat wil je je lezers toch niet aandoen?

1) Lijstjes maken

Ik ben zelf gek op to do lijstjes maken, maar het is ook een manier om je discipline te vergroten. Elke avond voor ik ga slapen, schrijf ik op wat ik minimaal de volgende dag moet doen. Dit kunnen zowel taken voor mijn werk zijn, als taken die in het teken staan van mijn gezondheid of schrijfwerk. Je discipline groeit enorm als je het meest vervelende klusje als eerste afwerkt, elke dag weer. Het geeft je een boost en het maakt het afwerken van de rest van je takenlijst leuker. Als je hier een gewoonte van maakt, word je discipline ook een gewoonte.

2) Weerstand

Als je weerstand voelt om iets te doen, doe het dan juist. Stel het nooit uit, want uitstel is killing voor discipline. Je zou het kweken van discipline kunnen vergelijken met het trainen van je spieren. Je hebt oefening nodig om een killerbody te krijgen, die hebben we immers meestal niet van nature! Wij mensen kiezen nou eenmaal graag de makkelijkste weg, die van de minste weerstand, maar vaak voelen we ons daar achteraf niet goed bij. We voelen ons schuldig, omdat we iets uitgesteld hebben en blijven er vervolgens tegenaan hikken. Overwin je die weerstand: dikke plus voor je discipline, olé!

3) Spijt

Ooit zei een wijs persoon: ‘de pijn van spijt is erger dan de pijn van discipline.’

Do I need to say more?

4) Ontspanning

De boog kan niet altijd gespannen staan. Gun jezelf ook ontspanning. Je mag jezelf belonen als je discipline hebt getoond. Als je dat vervelende telefoontje hebt gepleegd waar je lang tegenaan hikte of als je eindelijk die administratie hebt afgerond die er al zolang lag. Of, als je eindelijk aan je boek bent begonnen en er op regelmatige basis aan werkt. Beloon jezelf! Het mooie is, vind ik, dat je zoveel meer kunt genieten van ontspanning als je daarvoor gedisciplineerd bent geweest. Met het kweken van discipline, kweek je dus ook een hoog genietgehalte. Nóg een goede reden om die pen in te klimmen en NU dat boek te schrijven. Ik kan je verzekeren: het geeft een eeuwigdurende kick als je het hebt afgerond!